OTUZ YAŞ


daha vakit var diye 
yazmadığımız 
şiirlerdi 
kaldılar 
yüzümüzden gelip geçti 
ilk gençliğin fener alayları 
yeniyetme arkadaş çetesi dağıldı artık 
büyümenin konaklama yerlerinde 
nice ihanete uğradık 
ayrıldı yollar 
ömrümüzü koyduğumuz şeylerdi ki 
dört yöne dağıldılar 

daha vakit var diye 
dönüp de bir gün 
kaldığımız yerden,hepsini birden 
yaşarız sandık 
oysa emanetmiş bizim sandıklarımız 
içlerinde kilitli kalmış onca şeyle 
günü geldi 
aldılar 

nasıl kullanılacağı bilinmeyen anlardı 
sonuna dek yaşamaktan korkup da kaçtığımız 
yerini ve anlamını bulmayı beklerken 
çürüdü gitti içimizde 
saklı duygularımız 
şimdi yabancı bakışlara bir şey söylemeyen 
karalama defterleri,bulanık anılar 
rüzgara,ateşe,suya yazılmış 
gençliğin solgun güncesi 
biz ne zaman büyüdük 
onlar ne zaman yetim kaldılar 
tutulan güneşlerin altında 
yollar geçildi 
dönüş yok artık o duyarlığa 
yaşarken ve yazarken 
yarım kalmış şiirler 
yarım kaldılar


MURATHAN MUNGAN

Sürükleyici ve düşündürücü Çador'un ardından, sevdiğim bu şiiri paylaşmak istedim.İçeriği hakkında bilgi vermiyorum, zaten ince bir kitap çabuk okunuyor, ama  sizi sarsıyor. Çador'u  okumanızı şiddetle tavsiye ederim...